Το ξεφάντωμα το ίδιο!

Η επιστροφή από την Αθήνα σήμανε και τις αρχές των καλοκαιρινών διακοπών. 


 Η επανένωση με τις φίλες μου μετά από πολύ καιρό ήταν γεγονός!

Για μία βδομάδα έκανα την ζωή που θα ήθελα να κάνω συνέχεια!

Και θα σας πω γιατί...



Ξυπνούσα στις 10, έτρωγα και ετοιμαζόμουν για τον πρωινό καφέ, κάπου στο κέντρο της πόλης που θα είχε και κόσμο.

Μετά τον καφέ μία βόλτα στην αγορά ήταν ότι πρέπει.

Κατά τις 2 γυρίζαμε σε κάποιο σπίτι όπου τρώγαμε όλοι μαζί σπιτικό φαγητό. Ιδίως τα σνιτσελάκια της μαμάς Βάσως που συνοδευόταν με μακαρόνια τα οποία ήταν ψημένα με τυρί φέτα... μιαμ, μιαμ!

Ε μετά το φαγητό, ξέρετε... Ύπνοοοοοοοος! Πάλι όλες μαζί, στρώναμε σεντόνια όπου βρούμε και κοιμόμασταν.

Μόλις ξυπνούσαμε, κατά τις 6, είτε πηγαίναμε στο motley για γλυκάκι, είτε παίρναμε κάποιο παγωτό στο χέρι και κάναμε βόλτες στον μώλο κάνοντας αυτές τις ατελείωτες συζητήσεις... 

Και το φεγγάρι έβγαινε και η νύχτα ερχόταν... και εμείς γυρνούσαμε σπίτι να ετοιμαστούμε για την βραδινή έξοδο -και για να δώσουμε και σημεία ζωής στους γονείς μας-.

Στις 11 και μισή δίναμε ραντεβού πρώτα για ένα χαλαρό ποτό και μετά για ένα ακόμα και λίγος χορός και λίγο "Όταν το ανοίξεις" και λίγο "Hey mama"... 

Ώσπου μας έβρισκε το πρωί. Περπατώντας δίπλα στην λίμνη, και θαυμάζοντας την αυγή του ήλιου, πηγαίναμε για σουβλάκια στις 7 η ώρα το πρωί -Pure Greeks!-. 

Και μετά σπίτι για να ξεκουραστούμε και λίγο!

Ειλικρινά το μόνο που μου έλειπε εκείνες τις μέρες ήταν ο ύπνος, τον οποίο αναπληρώνω τώρα.

Για εμένα πάντως το καλοκαίρι δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει πιο δυναμικά.
Ελπίζω και για εσάς!

Εύχομαι λοιπόν καλό καλοκαίρι σε όλους και υπομονή στα παιδιά που ακόμα δεν τελείωσαν το σχολείο, αν και από όσο μαθαίνω από το Θάνο, δεν κουράζονται και πολύ τώρα τελευταία...

Καλά να περνάτε!

Ειρήνη